قطعه شکسته منسوب به درویش عبدالمجید طالقانی (1185-1150)
فتیله به روغن آغشته شد٬ غبار به مرکّب. نوری درخشید، سپیدی کاغذ ظهور کرد.
اینک، این تو و این عدم. بنگار بر این عدم، هستی را! بنا کن بر این زمین، عالم خویشتن را! تجلّی بخش بر این بستر، امر قدسی را!
به صریر خامه شکسته شد فضا:
هو العلیّ الأعلی، هو الله سبحانه و تعالی ...
+ نوشته شده در ۱۳۸۸/۰۴/۰۴ ساعت ۳:۱۶ ق.ظ توسط 02537832100
|